Το διττό αυτό κενό, άρχισε να καλύπτεται πριν από περίπου πέντε χρόνια, οπότε και άρχισαν να ανοίγουν τα πρώτα μαγαζιά αναψυχής: μπαρ, καφέ και εστιατόρια, συγκεντρώνοντας κυρίως άτομα με εναλλακτικά ενδιαφέροντα, που τους άρεσε η ιδιαίτερη φυσιογνωμία της περιοχής. Εικαστικοί, μουσικοί, ηθοποιοί και εν γένει καλλιτέχνες ήταν οι πρώτοι θαμώνες που ήπιαν τις μπυρίτσες τους στα μισογκρεμισμένα κτήρια.
Εδώ και ένα χρόνο περίπου, η περιοχή γνωρίζει μια ανάπτυξη ως προς την αναψυχή, που έχει κάποια ιδιαίτερα και πρωτότυπα γνωρίσματα. Το βασικότερο, είναι ότι η ανάπτυξη αυτή προήλθε αυθόρμητα: δεν παρενέβη κανένα υπουργείο, καμία διοίκηση, κανένας μηχανικός, κανένας σχεδιαστής. Εκεί που απέτυχαν οι ραπιδογράφοι, τα autocad και οι θεωρίες, φαίνεται να πέτυχαν οι ανθρωπογενείς τάσεις της πόλης.
Προκύπτουν όμως προβλήματα από αυτή την μεταμόρφωση της περιοχής? Μιλάμε όντως για αναγέννηση ενός εγκαταλελειμμένου αστικού ιστού? Ή τα βραδινά μαγαζιά θα εντείνουν την τάση εγκατάλειψης από τις παραδοσιακές χρήσεις του εμπορίου?
Στόχος μας είναι να καταγράψουμε, να αναλύσουμε και να ερμηνεύσουμε σε βάθος όλες τις παραμέτρους του ζητήματος. Κοινωνία, Οικονομία, Πολιτισμός, Αστικό περιβάλλον, βρίσκουν την άμεση εφαρμογή τους σε μόλις 11 Οικοδομικά Τετράγωνα.
Βήματα της μεθοδολογίας θα δημοσιεύονται σε αυτό το blog, με στόχο τη συμμετοχή των πολιτών (θαμώνων, επιχειρηματιών, κατοίκων) στον άτυπο, έστω, σχεδιασμό της περιοχής. Η συμμετοχή σας είναι δυνατή με την αποστολή comment. Κάθε άποψη είναι δεκτή και λαμβάνεται υπόψη.
Αποτέλεσμα της διπλωματικής μας, δεν θέλουμε να είναι μια απλή πολεοδομική μελέτη, όπου θα έχουμε ορίσει πεζοδρόμους, χρήσεις γης και άντε το πολύ και την θέση των κάδων. Θέλουμε να είναι το "σχέδιο" ενός χώρου, που θα σέβεται τις επιδιώξεις όλων των εμπλεκομένων και θα ακολουθεί τον υπάρχοντα, ευτυχώς, αυθορμητισμό που τόσο πολύ λείπει από την πόλη μας!
Ας σχεδιάσουμε μαζί, αυθόρμητα!
Αθηνά, Βίβιαν
