TEMPLE BAR - Ένα παράδειγμα προς μίμηση

Επέμβαση στην Περιοχή Temple bar, Δουβλίνο

Η επέμβαση στην περιοχή Temple bar στο Δουβλίνο στο αποτελεί μία ενδιαφέρουσα περίπτωση για τον τρόπο με τον οποίο μία παραδοσιακή περιοχή μπορεί να διατηρήσει την αρχιτεκτονική κληρονομιά της, να ανανεωθεί λειτουργικά και να ενταχθεί στον σύγχρονο οργανισμό της πόλης. Βασική αρχή της επέμβασης ήταν η αναγνώριση των δημοσίων χώρων του ιστορικού κέντρου ως στοιχείο αυθεντικότητας άξιο προς διατήρηση.

Πηγη: http://www.12travel.de/ie/packages/escorted-tours/resources/Temple%20Bar.jpg

Η περιοχή βρισκόταν έξω από το μεσαιωνικό τείχος της πόλης αλλά σε πολύ κοντινή απόσταση από αυτό.  Παίρνει την ονομασία Temple Bar κατά το 17ο αιώνα, ενώ αποκτά την χαρακτηριστική φυσιογνωμία της κατά το 18ο αιώνα, οπότε και με την ανάπτυξη των λιμενικών εγκαταστάσεων δημιουργείται ένα εμπορικό κέντρο με έντονη δραστηριότητα γύρω από το Custom House.  Η ανάπτυξη των μαγαζιών και των επιχειρήσεων στην περιοχή συμβαδίζει με την ανάπτυξη μαγαζιών και χώρων «νυχτερινής» ζωής.

Η κατάσταση της ανάπτυξης συνεχίζεται έως και τη δεκαετία του 1950. Έπειτα με την κατεδάφιση του τείχους και την επέκταση του Δουβλίνου η περιοχή βρέθηκε μέσα στο ιστορικό κέντρο αρχίζει να δέχεται πιέσεις για τον «εκσυγχρονισμό» της (Βιτοπούλου,  σ. 8). Η οικονομική δυσπραγία δεν επέτρεψε μέχρι πρόσφατα την ανοικοδόμηση της με τα πρότυπα του Μοντέρνου, που κυριαρχούσαν, και το Temple Bar διασώθηκε υποβαθμιζόμενο ωστόσο αισθητά. Τα κτίρια καθώς ήταν σε κακή κατάσταση προσφέρονταν με χαμηλά ενοίκια. Έτσι άρχισαν να προσελκύονται στην περιοχή ποικίλες περιθωριακές, καλλιτεχνικές και «εναλλακτικές» δραστηριότητες οι όποιες δίνουν ένα διαφορετικό χρώμα. Καλλιτεχνικά studios, μαγαζιά με ρούχα second hand, στούντιο ηχογραφήσεων και πολλά εστιατόρια και καφέ άρχισαν να δίνουν ζωή στην περιοχή.  Η ιδιαίτερη φυσιογνωμία και η αρχιτεκτονική κληρονομιά προσέλκυσαν το ενδιαφέρον των αρχών και δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την ένταξη της περιοχής σε προγράμματα αποκατάστασης.

Πηγή: http://www.tascq.ie/index.php

Η διαδικασία της ανάπλασης ξεκίνησε το 1991, όταν το Δουβλίνο έγινε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Με γρήγορες, αποφασιστικές και ευέλικτες κινήσεις, η πόλη κατάφερε να στήσει ένα μηχανισμό παρέμβασης που υπήρξε εξαιρετικά αποτελεσματικός.
Στρατηγικός στόχος του εγχειρήματος ήταν να προσελκύσει τουριστικό και επιχειρηματικό ενδιαφέρον για το Δουβλίνο σε διεθνές επίπεδο, μέσω μιας πρότυπης επέμβασης σε μια περιοχή με ιδιαίτερη πολιτισμική ποικιλία. Στόχος του επενδυτικού προγράμματος είναι να ενθαρρυνθεί η ιδιωτική πρωτοβουλία στην περιοχή, να διατηρήσει και να προωθήσει τον ιδιότυπο πολιτιστικό χαρακτήρα της και, εξασφαλίζοντας παράλληλα τη μέγιστη ανάμειξη των χρήσεων γης που έθετε ως προαπαίτηση ο νόμος του 1991.
Παράλληλα, με αρχιτεκτονικό διαγωνισμό επελέγησαν οι μελετητές αρχιτέκτονες για το «πολεοδομικό πλαίσιο ανάπτυξης". Το διαγωνισμό κέρδισε μια ομάδα οκτώ αρχιτεκτονικών γραφείων με το όνομα Group 91. Το σχέδιο παρείχε ένα συλλογικό αλλά εύκαμπτο πλαίσιο που επέτρεψε μια δημιουργική συνεργασία μεταξύ του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Το σχέδιο περιλάμβανε: Τη δημιουργία πεζοδρόμων στην περιοχή και την απομάκρυνση της κίνησης των οχημάτων έξω από τα όρια της περιοχής, την αναγέννηση του αστικού πληθυσμού, την κατασκευή γέφυρας για πεζούς, την κατασκευή νέου δρόμου και την απόρριψη της αντίληψης για την κατεδάφισης της ποικιλομορφίας των χρήσεων.
Όσον αφορά στο πρόγραμμα για την αρχιτεκτονική οι δραστηριότητες περιείχαν αποκαταστάσεις των κτιρίων, επιλεκτικές κατεδαφίσεις και σχεδιασμό και κατασκευή νέων κτιρίων για να στεγάσουν δραστηριότητες με καλλιτεχνικό και δημιουργικό χαρακτήρα (Βιτοπούλου, σ. 9).

Πηγή: http://www.tascq.ie/index.php

Τα κτίρια, που τα περισσότερα είναι διώροφα ή τριώροφα επέτρεψαν την πρόβλεψη για δημιουργία χώρων κατοικίας, διαφόρων τύπων όπως διαμερίσματα, ξενώνες, ξενοδοχεία, οικοτροφεία, έτσι ώστε η περιοχή να αποκτήσει τελικά ένα μόνιμο πληθυσμό 3000 κατοίκων. Με αυστηρό έλεγχο των χρήσεων, προσεκτική πολιτική επιδότησης των νέων ενοικιάσεων και συστηματική ενίσχυση των παλαιών ενοικιαστών, επιτεύχθηκε στην περιοχή η διατήρηση όλων των παλιών επιχειρήσεων και η εγκατάσταση νέων που θα εμπλούτιζαν με ποικιλία και ιδιαιτερότητα τις δραστηριότητες του εμπορίου, των υπηρεσιών, της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της αναψυχής, επιτρέποντας παράλληλα την προσέλκυση κατοίκων.


Πηγή: http://www.tascq.ie/index.php

Χώροι θεάτρου και τεχνών, μικρά μουσεία, αίθουσες μουσικής και σχολές καλλιτεχνικής έκφρασης ανοίγουν στους δρόμους της περιοχή. Το οδικό δίκτυο σχεδιάζεται έτσι ώστε να δημιουργούνται μικρές πλατείες. Το σχέδιο προσπαθεί να εισαγάγει σημεία ειδικού ενδιαφέροντος που αποκαλεί «μαγνήτες», ώστε να προκαλεί την περιέργεια και τη συνεχή εναλλαγή των εικόνων και εντυπώσεων. Έτσι ένας ελεγχόμενος αριθμός από μπαρ, καφέ, εστιατόρια και μπυραρίες –τις γνωστές παμπ- έχει εγκατασταθεί στην περιοχή. Η αναλογία των χρήσεων αυτών είναι μελετημένη ώστε να μην προσβάλλει τα υπόλοιπα στοιχεία και αλλοιώνει το χαρακτήρα της περιοχής.
Η ανάπτυξη της περιοχής μετά την ανάπλαση έχει περάσει δυναμικά στα χέρια των τοπικών παραγόντων. Οργανώσεις, γραφεία, κάτοικοι και επιχειρηματίες παρακολουθούν την  κατάσταση και συνεισφέρουν στην εξέλιξη της με την αντιμετώπιση των προβλημάτων, την ανάπτυξη τοπικών επιχειρήσεων και την οργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων.



Τα ερωτήματα που θέτουμε εμείς για την περιοχή της Βαλαωρίτου είναι τα εξής: Μπορεί η ιδιωτική πρωτοβουλία να αποδειχθεί τόσο αποτελεσματική; Kαι ποιά κίνητρα μπορούν να κινητοποιήσουν τους ιδιοκτήτες των κτιρίων ώστε να τα αποκαταστήσουν και κατ' επέκταση να βελτιωθεί η εικόνα της περιοχής; Επίσης, ποιές αποφάσεις πρέπει να ληφθούν ώστε να προσελκυθούν νέοι κάτοικοι στην περιοχή;



Βιβλιογραφία
Αθηνά Βιτοπούλου, "Επεμβάσεις αστικής ανάπλασης και ανάκτησης εγκαταλελειμένων αστικών περιοχών"
http://www.greekarchitects.gr
http://www.templebar.ie/docs/urban_regeneration.pdf

Αποτελέσματα Καταγραφής Κτιρίων, Μέρος 1ο

Έχοντας πλέον ολοκληρώσει τη λεπτομερή καταγραφή των κτιρίων και των χρήσεων γης τους στην ειδικότερη περιοχή μελέτης μας, είναι δυνατό να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα σχετικά με την υφιστάμενη κατάσταση.

Μερικά από τα δεδομένα και τα συμπεράσματα αυτά παρουσιάζονται στη συνέχεια.

Γενικές Χρήσεις Γης

Το διάστημα Μαίου- Ιουνίου 2010 πραγματοποιήθηκε καταγραφή των κτιρίων και των χρήσεων γης στην περιοχή που στον παρακάτω χάρτη φαίνεται ως Καταγεγραμμένη περιοχή μελέτης. Εντός των ορίων της είναι που συναντάται πιο έντονα το φαινόμενο της ανάπτυξης της αναψυχής, γι’αυτό και επιλέξαμε να την μελετήσουμε διεξοδικότερα.

Περιοχή μελέτης- Ευρύτερη και Καταγεγραμμένη. Πηγή: ιδία επεξεργασία

Από την καταγραφή των κτιρίων προέκυψαν δεδομένα που αφορούν τις χρήσεις γης της ειδικότερης περιοχής μελέτης. Αυτά παρουσιάζονται στο παρακάτω ραβδόγραμμα. Παρατηρούμε ότι κατά κύριο λόγο στην περιοχή υπάρχουν γραφεία (δικηγορικά επι το πλείστον). Στη δεύτερη θέση έρχεται το εμπόριο (χονδρικό-λιανικό) και στην τρίτη η βιοτεχνία. Σημαντική παρατήρηση είναι ότι υπάρχουν πολλοί εγκατελειμμένοι χώροι, και αυτό είναι εμφανές από το γεγονός ότι η «Χωρίς Χρήση» βρίσκεται στην τέταρτη θέση. Όντως πολλά κτίρια της περιοχής είτε είναι εξ’ ολοκλήρου χωρίς κάποια χρήση (όπως το κτίριο που παλιότερα στέγαζε το Ι.Κ.Α.)  είτε ολόκληροι όροφοι ή διαμερίσματα ορόφων είναι εγκαταλειμμένα. Αυτοί οι χώροι ανήκαν κυρίως σε βιοτεχνίες, οι οποίες είτε έκλεισαν, είτε μετεγκαταστάθηκαν.

Η λειτουργία της Αναψυχής βρίσκεται σε αρκετά υψηλή θέση (στην πέμπτη), καθώς στην ειδικότερη περιοχή μελέτης ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ισογείων είναι εγκαταστημένα μπαρ, καφετέριες και εστιατόρια (όπως θα αναλυθεί παρακάτω). Η κατοικία, όπως είναι αναμενόμενο από την προηγούμενη ανάλυση, καταλαμβάνει πολύ χαμηλή θέση, ενώ και οι υπόλοιπες αστικές λειτουργίες κυμαίνονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα.  











Σύνολο Χρήσεων Γης στην καταγεγραμμένη περιοχή Ειδικής Μελέτης. Πηγή: ιδία επεξεργασία



Όπως είναι αντιληπτό, από την περιοχή λείπουν σημαντικές λειτουργίες όπως ο αθλητισμός, η υγεία αλλά και η εκπαίδευση η οποία βρίσκεται σε πολύ χαμηλά ποσοστά και δεν αφορά δημόσια εκπαίδευση (σχολεία δηλαδή). Στη συνέχεια θα εξετάσουμε αν είναι θεμιττό να εγκατασταθούν στην περιοχή (ακόμα και στην ευρύτερη) οι χρήσεις οι οποίες απουσιάζουν.

Χρήσεις Γης Ισογείου

Πολύ σημαντικό κομμάτι της έρευνας και της ανάλυσης της περιοχής, αφορά της χρήσεις των ισόγειων χώρων, καθώς σε αυτούς εστιάζεται η όλη μεταβολή της φυσιογνωμίας της περιοχής. Η αναψυχή συναντάται τους ισόγειους χώρους, και σπανιότερα τους ορόφους.

Στο διάγραμμα που ακολουθεί, είναι εμφανές ότι η κυρίαρχη χρήση είναι το χονδρικό και το λιανικό εμπόριο. Παρ’ όλα αυτά, δεύτερη στην κατάταξη έρχεται η αναψυχή, η οποία με ραγδαιούς ρυθμούς «καταλαμβάνει» τα ισόγεια καταστήματα. Έπειτα, οι αποθήκες και οι εγκατελειμμένοι χώροι συναντούνται και αυτά σε πολύ μεγάλα ποσοστά. Οι αποθήκες αυτές ανήκουν κυρίως στις βιοτεχνίες που στεγάζονται στους ορόφους του κάθε κτιρίου. Τα καταστήματα χωρίς χρήση είτε είναι ξενοίκιαστα μαγαζιά, είτε ανήκουν σε οικοδομές που είναι συνολικά εγκατελειμμένες ή ακόμα και ερειπωμένες. Και οι δύο περιπτώσεις είναι πολύ συνηθισμένες για την περιοχή αυτή, η οποία τα τελευταία χρόνια βρίσκεται αντιμέτωπη με την παρακμή, τόσο στο βιοτεχνικό όσο και στο εμπορικό σκέλος της.

Χρήσεις γης Ισογείων, στην καταγεγραμμένη περιοχή Ειδικής Μελέτης. Πηγή: ιδία επεξεργασία





Στον χάρτη που ακολουθεί είναι δυνατόν να παρατηρηθεί η χωρική κατανομή των χρήσεων. Είναι εμφανές ότι το εμπόριο είναι διασκορπισμένο σε όλη την περιοχή μελέτης, ενώ η αναψυχή φαίνεται να είναι συγκεντρωμένη στην περιοχή Βαλαωρίτου, Συγγρού και Βηλαρά.

Χρήσεις γης Ισογείων, στην καταγεγραμμένη περιοχή Ειδικής Μελέτης. Πηγή: ιδία επεξεργασία

Τέλος, η κυρίαρχη χρήση των ορόφων είναι τα γραφεία, και ακολουθούν οι βιοτεχνίες (όπως ακριβώς δηλαδή παρουσιάστηκε στις Γενικές Χρήσεις Γης). Όπως στα ισόγεια, έτσι και στους ορόφους υπάρχουν πολλοί εγκατελλειμένοι χώροι, ακόμα και σε οικοδομές που δεν είναι σε κατάσταση ερειπίου. Άρα, φαίνεται να υπάρχει μεγάλη προσφορά γης, τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως.

Χρήσεις γης Ορόφων, στην καταγεγραμμένη περιοχή Ειδικής Μελέτης. Πηγή: ιδία επεξεργασία




Στη συνέχεια θα δημοσιεύσουμε τα αποτελέσματα από την έρευνα ακινήτων και αξιών γης που πραγματοποιήσαμε, καθώς και τα υπόλοιπα στοιχεία της καταγραφής ώστε να διεξάγουμε συνθετικά συμπεράσματα για την υφιστάμενη κατάσταση της περιοχής.


Περιμένουμε τη γνώμη σας αλλά και τις ενστάσεις σας! Ευχαριστούμε πολύ για τη συμμετοχή σας!
Βίβιαν, Αθηνά

ΛΑΔΑΔΙΚΑ το μέλλον της Βαλαωρίτου;

Η επέμβαση που εφαρμόστηκε στην περιοχή των Λαδάδικων αποτελεί ένα παράδειγμα ανάπλασης που ενώ κατάφερε να αποκαταστήσει ένα μεγάλο αριθμό κτιρίων και να διατηρήσει την αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της περιοχής, κατά πολλούς απέτυχε στη διαμόρφωση των χρήσεων γης και στην τελική χρήση αυτών των κτιρίων.

Εικόνα 1 Πηγή: http://img17.imageshack.us/i/48800354.jpg/
 

Η κατάσταση πριν την επέμβαση

Τα Λαδάδικα αποτελούσαν σημαντική εμπορική περιοχή με καταστήματα και αποθήκες  την περίοδο που η αγορά του λιμανιού βρισκόταν σε άνθηση, ακόμη και μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η φθίνουσα πορεία της αγοράς αυτής μετά από τους σεισμούς του 1978 οδηγεί στη σταδιακή εγκατάλειψη των καταστημάτων και αποθηκών που εμπορεύονταν λάδι, μπαχαρικά, δημητριακά και άλλα είδη διατροφής.

Η δεκαετία του ΄80, λοιπόν, φαίνεται να είναι η πιο κρίσιμη περίοδος της ιστορίας των «Λαδάδικων». Η εικόνα περιλαμβάνει ένα τοπίο περιβαλλοντικά υποβαθμισμένο, αξιόλογα κτίσματα σε κακή κατάσταση ή σχεδόν ερειπωμένα, πολλά σε στοιχειώδη μόνο λειτουργία. Οι παραδοσιακές χρήσεις του εμπορίου που χαρακτήριζαν την αγορά του λιμανιού περιορίστηκαν στο ελάχιστο καθώς οι λαδέμποροι, που αποτελούσαν την πλειονότητα στο χώρο αυτό, στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 είχαν εξαφανιστεί.

 Εικόνα 2 Πηγή: http://tavernoblog.files.wordpress.com/2009/06/ladadika.jpg

Η περιοχή δέχεται την απειλή εφαρμογής του ισχύοντος ρυμοτομικού σχεδίου, που προέβλεπε τη διάνοιξη της οδού Μητροπόλεως και την κατασκευή πολυώροφων οικοδομικών μονάδων. Η τελική κατεδάφιση των «Λαδάδικων» αποτελεί μία ρεαλιστική επιλογή που φαίνεται να υπαγορεύεται από την τάση κατεδάφισης, που επικρατούσε τη δεκαετία του ΄80 στην Ελλάδα, για ιστορικά σύνολα εντός του αστικού ιστού.

Ωστόσο την περίοδο αυτή αρχίζει να δημιουργείται μία πρώτη αντίδραση στη φθίνουσα αυτή πορεία και η ιδέα της επέμβασης αρχίζει να παίρνει μορφή.

Το σχέδιο δράσης της ΔΙ.ΠΕ.ΧΩ.Κ.Μ για τα Λαδάδικα

Το πρότυπο σχέδιο έχει ως άμεσο στόχο «τη βελτίωση του δημόσιου φυσικού χώρου με την ανάπτυξη και διεθνοποίηση των οικονομικών λειτουργιών της πόλης. Αυτό επιδιώκεται με τη δημιουργία ενός σύγχρονου επιχειρησιακού κέντρου καινοτόμων – κατεξοχήν– δράσεων και λειτουργιών, το οποίο θα αποτελέσει τη σχεδιασμένη υποδομή για την υποδοχή των χωροθετημένων λειτουργικών επιλογών. Ως απαραίτητη προϋπόθεση της επιτυχίας του Σχεδίου, κρίνεται η συμπληρωματικότητα των δημοσίων και ιδιωτικών επενδύσεων σε επίπεδο εφαρμογής και υλοποίησης του».

Η όλη επιχείρηση έπρεπε να καλύψει βασικές αδυναμίες και να επιλύσει σύνθετα προβλήματα, κυριότερο από τα οποία ήταν το πρόβλημα της χρηματοδότησης. Ήταν σαφές ότι δεν ήταν δυνατόν να εξασφαλιστεί χρηματοδότηση τέτοιου ύψους ώστε να αποκατασταθούν 90 ιδιωτικά κτίρια, ή να βρεθεί κάποιο άλλο οικονομικό κίνητρο αποδεκτό από τους χρήστες. Έπρεπε, λοιπόν, να βρεθούν και να θεσπιστούν εκείνες οι χρήσεις που θα ήταν καθοριστικές για την ανάδειξη και λειτουργία των κτιριακών συνόλων και ταυτόχρονα θα έλυναν το πρόβλημα της χρηματοδότησης.

Η εγκατάσταση εμπορικών και πολιτιστικών χρήσεων ήταν από την αρχή η βασική επιλογή. Η ιδέα της βιομηχανία της αναψυχής θα μπορούσε να συγκεντρώσει άμεσα κάποιους ενδιαφερόμενους και κεφάλαιο για να ξεκινήσει η διαδικασία της επέμβασης.

Τα αποτελέσματα της επέμβασης

Το σημαντικότερο αποτέλεσμα της επέμβασης ήταν ότι τα «Λαδάδικα», ως ένα σύνολο κτιρίων, διασώθηκαν. Η κτιριακή κληρονομιά του παρελθόντος, η κλίμακα του χώρου και σε κάποιο βαθμό η «ατμόσφαιρα» της γειτονιάς διατηρήθηκαν και αναδείχθηκαν.

 

Εικόνα 3 Η περιοχή μετά την επέμβαση. Η χρήση της αναψυχής κυριαρχεί.

Πηγή: http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content200/Photo/4281_b.jpg

Κάνοντας ένα μικρό απολογισμό προκύπτουν τα παρακάτω αποτελέσματα:

• 46 κτίρια του περασμένου αιώνα που διασώθηκαν από την πυρκαγιά του 1917 επισκευάστηκαν και βρίσκονται σε λειτουργία.
• 3 κτίρια της δεκαετίας του 1920 παραμένουν ως κελύφη
• 5 κτίρια της δεκαετίας του 1920, της ιδιοκτησίας της Τράπεζας Μακεδονίας – Θράκης, έχουν αναβαθμιστεί σε ένα ενιαίο σύνολο με «ισχυρές» νέες χρήσεις και τέλος
• 4 πολυώροφες κατασκευές της δεκαετίας του ΄50 και του ΄60, ασυμβίβαστες με τη φυσιογνωμία της περιοχής, αναμορφώθηκαν στο βαθμό που ήταν δυνατό.

  

Εικόνα 4 Σύγχρονη εικόνα του Χρηματιστηρίου

Πηγή: http://www.arketipo.gr/wp-content/gallery/convention-center-in-ladadika/convention-center-in-ladadika-02.jpg

Όσον αφορά τις χρήσεις και την κίνηση τουριστών αλλά και κατοίκων στην περιοχή θα λέγαμε ότι μετά την επέμβαση τα «Λαδάδικα» αποκτούν ζωή. Η περιοχή ενδείκνυται για την ανάπτυξη της χρήσης της αναψυχής και νυχτερινά μαγαζιά ανοίγουν μαζικά. Έτσι τα «Λαδάδικα» βιώνουν μία άνθηση τη δεκαετία του ΄90 και αποτελούν βασική νυχτερινή έξοδο για τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, αργότερα και μέχρι και σήμερα επέρχεται μία φθίνουσα πορεία για την περιοχή. Παράγοντες που συμβάλλουν σ αυτή είναι η συγκέντρωση κακόφημων μαγαζιών, η έλλειψη του εμπορίου και γενικά των πρωινών χρήσεων με αποτέλεσμα την ερήμωση της περιοχής κατά τις πρωινές ώρες, η απομάκρυνση της κατοικίας από την περιοχή, η συγκέντρωση κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων και γενικά η αίσθηση ανασφάλειας στην κυκλοφορία των πεζών.

Επομένως ενώ αναφερόμαστε στην ανάπλαση μιας περιοχής και εννοούμε ταυτόχρονα και την ανάπτυξη της, με αυτό το παράδειγμα γίνεται φανερό ότι οι δύο αυτές έννοιες δεν είναι αλληλένδετες. Από την επέμβαση στα «Λαδάδικα» έλειψαν τα μέτρα, οι κανονισμοί και γενικότερα ένα συνολικός σχεδιασμός για την εξέλιξη της περιοχής.

Συγκρίνοντας τα Λαδάδικα και τη Βαλαωρίτου όλοι εντοπίζουμε πολλά κοινά στοιχεία στην εξέλιξη των δύο περιοχών – παραδοσιακές αγορές που μετατρέπονται σε πόλους αναψυχής ενώ το εμπόριο σταδιακά φθίνει- .Στην περιοχή της Βαλαωρίτου μία παρόμοια εξέλιξη θα ήταν πιθανή. Ωστόσο σίγουρα όχι επιθυμητή. Στόχος είναι ο σχεδιασμός έτσι ώστε να διατηρηθούν οι υπάρχουσες χρήσεις και δοθεί ώθηση στις εμπορικές χρήσεις και στη χρήση της κατοικίας που θα κρατήσουν ζωντανή την περιοχή και τη μέρα! Εσείς τι λέτε?

Βιβλιογραφία: ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ Δ/ΠΕΡΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ ΚΕΝΤΡ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. (1996). "Λαδάδικα" ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΣΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ. Θεσσαλονίκη.

Grand Opening!

Αρχίσαμε!

Εδώ και μερικές βδομάδες έχουμε τελειώσει τις καταγραφές μας στα κτίρια της ειδικότερης περιοχής μελέτης μας!

Αναλυτική καταγραφή έγινε στην περιοχή που περικλείεται από τις οδούς: Λέοντος Σοφού, Εγνατία, Ίωνος Δραγούμη και Βασ. Ηρακλείου-Φράγκων! Τα αποτελέσματα και φωτογραφικό υλικό θα αναρτηθούν σύντομα!

Επίσης, ο κύκλος ερωτηματολογίων για τους θαμώνες της περιοχής έχει κλείσει, και είμαστε σε φάση επεξεργασίας. Τα ερωτηματολόγια για τους πρωινούς και τους βραδινούς επιχειρηματίες θα ολοκληρωθούν σύντομα και αντίστοιχα θα δημοσιευθούν. Σας ευχαριστούμε όλους όσους συμμετείχατε (ή θα συμμετέχετε στο μέλλον)!

Παράλληλα, μελετάμε και την ευρύτερη περιοχή, η οποία θα είναι τελικά και η περιοχή της πολεοδομικής μας "επέμβασης" και πρότασης. Η περιοχή αυτή περικλείεται από τις οδούς: Δωδεκανήσου, Εγνατία, Ίωνος Δραγούμη και Τσιμισκή.

Η μελέτη μας αφορά ειδικές χρήσεις γης (όπως αναψυχή, πολιτισμός, βιοτεχνία, εμπόριο κλπ), ιδιαίτερο κτιριακό δυναμικό (καθώς στην περιοχή υπάρχουν πολλά διατηρητέα) αλλά και έρευνα κτηματαγοράς.

Αν πιστεύετε ότι έχετε κάποιο στοιχείο για την περιοχή το οποίο θα μπορούσε να μας βοηθήσει, θα χαιρόμασταν πολύ να μας το στείλετε! Οι προσωπικές σας εμπειρίες που σχετίζονται με τη "ζωή" της περιοχής, μας είναι εξίσου πολύ σημαντικές ώστε να κατανοήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα τον ανθρωπογενή παράγοντα του ζητήματος. Επίσης, για οποιαδήποτε απορία, ρωτήστε μας ότι θέλετε!